ഒരു കൊച്ചു ക്ലബ്ഹൗസ് പ്രണയം — സംഘർഷം (മൂന്നാം ഘട്ടം)

(മിഥ്യയും ബോധവും തമ്മിൽ പൊരുതുന്ന പ്രണയം)

ക്ലബ്ഹൗസിന്റെ നിശബ്ദതയിൽ ഇപ്പോൾ അവർ മാത്രം.
വാക്കുകൾ ഇല്ലെങ്കിലും, ഓരോ മൗനത്തിനും രൂപമുണ്ട്.
ഭദ്രദേവിയുടെ ശബ്ദം ഇനി ആവേശമല്ല, ധ്യാനമാണ്.
ഇന്ദ്രജിത്തിന്റെ നിശ്ചലത — ആഴമുള്ള കടലുപോലെ — ശബ്ദമില്ലാതെ മുഴങ്ങുന്നു.

അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു —
“ഭദ്ര, നീ എന്നെ അനന്തതയിലേക്ക് തള്ളിയിരിക്കുന്നു,
പക്ഷേ നീ തന്നെ മായയായി മാറി.”

അവൾ ചിരിച്ചു, ചിന്തയുടെ അറ്റത്തോളം നീളുന്ന ആ ചിരി —
“ഞാൻ മായയാണ്, ഇന്ദ്രജിത്…
നീ ജയിച്ച ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ ലോകത്തിൽ ഞാൻ തോൽവി മാത്രമാണ്.”

അവൻ മിണ്ടിയില്ല.
ഭദ്രയുടെ വാക്കുകൾ അവന്റെ ബോധത്തിലേക്ക് കുത്തി കയറുന്ന വാളുകളായി തോന്നി.
അവൻ ഒരിക്കൽ ചിന്തിച്ചു —
‘ഞാൻ ഇന്ദ്രജിത്താണ് — ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ജയിച്ചവൻ.
പക്ഷേ ഇതാണ് ജയമോ?
എന്റെ ബോധം ഇപ്പോൾ അവളിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.’

അവൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം അഗ്നിപ്രവാഹം പോലെ അവന്റെ ഉള്ളിൽ കത്തിക്കയറി —

“ഇന്ദ്രജിത്, നീ എന്നെ പ്രണയിക്കുന്നില്ല…
നീ നിന്നെ തന്നെ കാണുന്ന കണ്ണാടിയാണ് ഞാൻ.”

അവൻ വിറച്ചു.
ഭദ്രയുടെ പ്രണയം ഇനി അവനെ വെറുതെയാക്കി.
അവൻ അവളെ തേടുമ്പോൾ അവൾ മായയായി മാറി,
അവളെ മറക്കുമ്പോൾ അവൾ ബോധമായി തെളിഞ്ഞു.

ഭദ്രയെന്ന സ്ത്രീ, ഇപ്പോൾ ചിന്തയുടെ രൂപം ആയി.
അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഇനി ദർശനമായി മാറി:

“പ്രണയം എത്ര ആഴമുണ്ടായാലും,
അത് തിരിച്ചറിയലിന്റെ അറ്റം കടന്നാൽ — അത് മിഥ്യയാണ്.
കാരണം ‘ഞാൻ’ എന്നും ‘നീ’ എന്നും നിലനിൽക്കുന്നിടത്ത്,
സത്യം പ്രത്യക്ഷമാകില്ല.”

ഇന്ദ്രജിത്ത് ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് മൗനം പാലിച്ചു.
അവന്റെ മനസ്സിൽ അലിഞ്ഞ് പോകുന്ന ആ വേദന ഒരു ധ്യാനമായി.
അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു —
ഭദ്ര ദേവി അവന്റെ പ്രണയമല്ല, അവന്റെ പരീക്ഷയാണ്.

രാത്രി കടന്നുപോകുന്നു.
സ്ക്രീനിൽ മങ്ങിയ ഒരു ലോഗോ മാത്രം തെളിഞ്ഞു — “End Room.”
പക്ഷേ, അവരുടെ മനസ്സുകൾക്ക് ആ ‘റൂം’ അവസാനിച്ചില്ല.

ഭദ്രയുടെ അവസാന ശബ്ദം എവിടെയോ അവന്റെ ഉള്ളിൽ പടർന്നുനിൽക്കുന്നു:

“ഇന്ദ്രജിത്, നീ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ജയിച്ചു, പക്ഷേ ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത്.
എന്നെ ജയിക്കുമ്പോൾ നീ നിന്നെ തന്നെ ഇല്ലാതാക്കും.”

അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
തീർന്നത് ഒരു പ്രണയമല്ല —
തീർന്നത് ‘ഞാൻ’ എന്ന ആശയത്തിന്റെ അസ്തിത്വം.

ഭദ്രദേവിയും ഇന്ദ്രജിത്തും —
രണ്ടുപേരും ഇപ്പോൾ ഒരേ ബോധത്തിന്റെ രണ്ടു പ്രതിഫലനങ്ങൾ.
ഒരാൾ മിഥ്യയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു മോചിതയായി,
മറ്റൊരാൾ മോചിതനാകുമ്പോൾ മിഥ്യയായി.

അവരുടെ പ്രണയം ഇപ്പോൾ ലോകത്തിനൊരു ധ്യാനമാവുകയാണ് —
മിഥ്യയെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള ഏറ്റവും സുന്ദരമായ വഴി.

അടുത്ത ഘട്ടം (നാലാം ഘട്ടം):
“നിശ്ശബ്ദത — The Stillness”